Wie ‘ korter werken ‘ opzoekt, zal al gauw terechtkomen bij het essay van John Maynard Keynes uit de 30 er jaren. Daarin voorspelde hij, dat we uiteindelijk nog maar 15 uur per week zouden hoeven werken. Eindelijk zouden we ons bevrijden van het eeuwige werken en het tijdperk van de spelende mens, Homo Ludens , zou aanbreken.
Velen van ons denken ook dat we op de goede weg zijn daar naartoe, getuige de krantekoppen :
‘Zij die voor langere werkweek pleiten, zijn niet klaar voor 21ste eeuw’
Inkorting van de werkweek is onvermijdelijk
De oplossing voor ( bijna ) alles is korter werken ( de correspondent )
‘Een kortere werkweek maakt iedereen blij’
Maar niet voor Frank Kalshoven, econoom, columnist van de Volkskrant, directeur van de Argumenten Fabriek en schoolmeester. Die heeft wat anders voor u in petto : terug naar de 60 urige werkweek . Zaterdag en Zondags werken zult u.
Dat u het maar vast weet.
Volgens de ‘ Human development Index ” is vrije tijd een belangrijke indicator voor welvaart ( welzijn ), maar , Kalshoven de schoolmeester, is streng en vindt dat we harder en meer moeten gaan werken want : “onderwijs en gezondheidszorg zijn niet gratis. Zonder groei van het inkomen kunnen die niet meer betaald worden op termijn”.
Dat is helemaal waar. Maar wáár moet dat werk dan vandaan komen. Wat gaan we verkopen ?
” ik wil dat mensen een keuze kunnen maken over ‘onze’ , zo staat geschreven, toekomst. Als we willen kunnen we de economische groei omhoogstuwen “, zegt Kalshoven. Die mag inderdaad wel wat hoger worden , want sinds de eeuwwisseling schommelt die rond een historisch laag nulpunt.
Voorzover daar overigens wél sprake van was geweest, was die voornamelijk gerealiseerd door het model van “leven op de pof “. Vanaf begin 90 -er jaren werden ballonnen opgeblazen die uiteindelijk in september 2008 in onze gezichten uiteenspatten met de val van de Lehmanbank. Die had veel geld verdiend met het doorverkopen van hypotheken die nooit zouden worden afgelost. In gewone taal : ” ze hadden knollen voor citroenen verkocht” en niet aan onnozele en toevallige voorbijgangers, maar aan hun collega’s over de gehele wereld, die dus wisten van de hoed en de rand.
Mocht de (wereld)economie toch weer gaan groeien, waar het helaas nog niet naar uitziet, dan doemen er nog wat donkere wolken op aan het economische zwerk, zoals vergrijzing, grondstoffenschaarste en milieuvervuiling. Ik begrijp wel, dat u bij het lezen van deze , door mij aangehaalde woorden de schouders zult ophalen, maar misschien minder, wanneer u het artikel hierover leest dat werd gepubliceerd door vooraanstaande RABO economen : “ Het klassieke groeimodel biedt ons geen enkel perspectief meer “. Die schreven dat weer naar aanleiding van de studie van Jp Gordon: “Is Us growth over ? ” Faltering innovations confronts the six headwinds
UIt alles blijkt dat er minder banen zullen zijn en minder werk , maar volgens Kalshoven moeten we 60 uur gaan werken en zegt ie ook : “Als je niet genoeg verdiend om rond te komen, moet je gewoon een tweede baan NEMEN “.