Nav het artikel : “Arbeid in de uitverkoop ” 14-02-2015 en Tegenlicht- uitzending : ‘het einde van de manager “
Enkele weken geleden werden we opgeschrikt -even maar hoor – door het bericht dat het vlaggeschip van de nederlandse detailhandel, Vroom en Dreesman op het punt stond om te vallen , gevolgd door het al even oude Blokker.
Na koortsachtige onderhandelingen werd het gered, maar analisten beschouwen het als uitstel van executie. Als het zover komt zullen veel mensen werkloos worden.
Hoewel in Hilversum V&D en Blokker om de hoek waren, kwam ik er vrijwel nooit.
Dat het slecht gaat met de winkelketens wordt geweten aan het slechte consumentenvertrouwen op dit moment, maar dat zal maar ten dele waar zijn. Vooral nieuwe mogelijkheden om zaken te kopen via het internet zullen er debet aan zijn. Al jaren is het mogelijk geluids- en beelddragers via het internet te kopen of ‘ gebruiken’ en boeken zijn aan een snelle opmars bezig. ( Als men dan toch een fysiek boek wil, kan dat worden besteld bij een bedrijf dat het: ‘print on demand ‘.
Internet biedt inmiddels mogelijkheden om, voor zowel de consument als de hele bedrijfskolom van de detailhandel, enorme besparingen te realiseren. Het lijkt onvermijdelijk dat er meer retail bedrijven zullen gaan omvallen, met weer ingrijpende gevolgen voor de vastgoedsector en de binnensteden.
Stel je voor wat het zou kunnen schelen in de prijs, wanneer de consument zijn product direct bij de fabrikant zou kopen of wanneer een autodealer gewoon met het model komt voorrijden, dat je al uitgebreid hebt kunnen bekijken en testen op internet middels de geavanceerde beeldtechnieken. Hele autoboulevards zouden verdwijnen.
Philips. Een ander vlaggeschip is onze nationale trots Philips. Daarvan is het personeelsbestand vanaf het hoogtepunt in 1974, toen er nog 412.000 mensen werkten wereldwijd, afgenomen tot 114.689 in 2013 ( bron wikipedia ).
‘Het einde van de manager’ was de titel van een Tegenlicht uitzending, waarin managers zélf toegaven, dat hun aanwezigheid in een organisatie veelal vooral een overbodige was.
Door automatisering en robotisering, staat in veel sectoren de werkgelegenheid op het spel. Robotisering werd enkele decennia geleden al ingevoerd in de maakindustrie en maakt nu een snelle opmars in andere sectoren. Voor veel mensen lijkt het nog een brug te ver, maar robots als verzorgers van bejaarden zijn waarschijnlijk dichterbij dan menigeen denkt; door de vergrijzing rijzen de kosten voor ouderenzorg de pan uit. Robots zijn goedkoper, nooit ziek en werken 24 uur ( als je ze stroom geeft )
Onlangs werd een proef gedaan met een zelfrijdende vrachtauto. Stel je voor wat voor impact het zou hebben als niet alleen vrachtauto’s, maar ook bussen zelfrijdend zouden worden. Geen rusttijden en geen roosters meer. De technologie ligt op de plank. Wanneer het wordt ingevoerd is een kwestie van tijd waarschijnlijk.
En dan de bouw. Als je de berichtgeving mag geloven, worden gebouwen straks niet meer gebouwd , maar geprint.
Al met al niet echt een rooskleurig beeld van toekomstige werkgelegenheid, zeker niet voor laagopgeleiden . De andere kant van het verhaal is, zo zeggen de experts, dat al die machines en robots, straks ook moeten worden gebouwd en onderhouden. Ja, door zeer gespecialiseerd en hoogopgeleid personeel.
In verschillende kringen wordt voorgesteld de belasting op arbeid te verlagen.
Daarover gaat het volgende artikel met de titel ” “de plank en Piketty.”
Zelf denk ik met Bert dat het aantal arbeidsplaatsen in allerlei sectoren en zeker in de dienstverlening, banken en verzekeraars enorm zal teruglopen. Dat gaat allerlei consequenties hebben voor werknemers en de overheid. Ze zal veel belastinginkomsten kwijtraken. Terwijl we wel een infrastructuur, onderwijs, zorg etc nodig hebben
Een oplossing zou zijn om mechanische arbeid, robots en automatisering, die het werk doen op een zelfde manier te ‘belasten’ als er nu met ‘gewoon’ werk wordt gedaan. Eigenlijk op een zelfde manier waarop we ‘mobiliteit’ auto/accijns wegenbelasting en ‘energie’ etc. zijn gaan belasten. Kleinschalige oplossingen zijn mi. volstrekt ontoereikend en hebben alleen maar een ‘parasitaire’ funktie: ze bestaan bij de gratie van welvaart in de mainstream.