de moestuin

Onlangs liet Jetta  Klijnsma zich ontvallen dat mensen maar een moestuintje moesten beginnen om zelfredzaam te worden.

Vorig jaar heb ik het hier ook eens geprobeerd: zo ’n moestuintje. De oogst bestond uit een krop sla van een vierkante meter,  twee maaltjes rode bietjes en enkele bosjes radijs. De bietjes smaakten erg goed. Dat wel.

Vroeger, toen ik nog jong was ging ik op zaterdagen vaak mee met mijn vader,  die achter het beroemde kerkje van Kortenhoef ook een moestuintje had.  Als  jonge vent, met een nog soepele rug  en lenige spieren vond ik spitten een leuk klusje.   Ik spitte twee spaden diep in de zware veengrond,  waarbij de aangevoerde , met stro vermengde mest van de keuterboer verderop,  eronder werd gewerkt.  De uitdaging was om de  ‘voren’  recht te houden en het bedje  vlak.  Dat viel nog niet mee.  Dan kochten we zaaigoed en plantjes bij de legendarische familie Spaan, die aan de overkant van de ‘dijk’ een kwekerij had.  Vader zaaide en pootte  sla, worteltjes, bloemkool, andijvie, grote bonen en sperziebonen.  Vaak ging vader na het avondeten nog naar de tuin om te werken  en verder natuurlijk elke zaterdag.   En dan kon er na een paar maanden worden geoogst.  We aten ons een ongeluk aan de spinazie, andijvie , bloemkool en worteltjes.  Maar er was zoveel dat we het niet allemaal opkonden en binnen de kortste keren schoot de andijvie door en rotten de worteltjes weg in de grond.  Als de sperziebonen aan de beurt waren aten we wekenlang sperziebonen. En niet alleen wij .  De hele straat at dan sperziebonen en grote bonen.  zoveel  was  het.   “Wat eten we vandaag mam ? ” was een overbodige vraag.

Ik weet niet hoelang mijn vader het nog volhield met die tuin,  want wij waren inmiddels verwikkeld geraakt in de bekende ‘generatiekloof ‘,  maar ik neem aan dat  mijn ouders  er al gauw achter kwamen dat  bij Pietje Raven, de bekende Kortenhoefse groenteboer, de groenten goedkoper waren dan die van eigen tuin.  Had het nog wel zin om de rug krom te werken op de tuin op de nog maar net verworven vrije zaterdag?

Zelf heb ik het na een seizoen ook voor gezien gehouden en de tuin weer aan de natuur teruggeven, zeg maar.  Alleen het hoognodige werk doe ik om te voorkomen dat het geheel wordt overwoekerd.   Zo,n tuin vormt een perfecte habitat voor vogels en allerlei andere beestjes,  van de merel tot  winterkoninkje egeltje.  Zelfs een spechten – paartje streek  hier neer  in de Cornoeljeboom en verder komt regelmatig de buurtpoes langs op inspectieronde naar spitsmuisjes, die dat zelden overleven. De bladeren van de kastanje laat ik liggen,  zodat de merels er in de winter en voorjaar hun voedsel onder kunnen vinden.

Ik denk dat de opmerkingen van Jetta Klijnsma een  ‘ slip of the tongue’  zijn geweest. ( of toch niet )

Ondanks alles blijft tuinieren natuurlijk een erg prettige en ontspannende  bezigheid en geeft het telen van eigen groente veel voldoening.

2 gedachten over “de moestuin”

  1. Met wat meer kennis van zaken is er in een moderne moestuin makkelijker groente, fruit, bloemen en kruiden te kweken. Met iedere dag een gevarieerd oogstmenu ipv wekenlang boontjes. Ik geef workshops waarin je leert hoe je met jouw beschikbare tijd en tuingrond, zonder te spitten, een smakelijk resultaat kunt behalen.

Reacties zijn gesloten.